Πρόταση για φερόμενες δασικές εκτάσεις

Του Νίκου Σκουλά, Δικηγόρου και Περιφερειακού Σύμβουλου Κρήτης, Μέλος της Επιτροπής Περιβάλλοντος της Περιφέρειας Κρήτης, πρόταση επίλυσης στην Περιφέρεια:

Α.ΕΙΣΑΓΩΓΗ.

Η σχέση του νεοελληνικού κράτους με τα ακίνητα στην επικράτειά του είναι μια ιστορία ανειλικρίνειας, υπεκφυγών και αναποτελεσματικότητας. Είναι μια πλήρης απόδειξη της θεσμικής ισχνότητας και της κακοδαιμονίας που απορρέει από αυτήν. Ξεκινώντας με την αμηχανία για τις εθνικές γαίες μετά το 1830 και καταλήγοντας το 2021 ως η μοναδική χώρα στην Ευρώπη χωρίς κτηματολόγιο, αυτή η αταξία είναι ο σημαντικότερος ίσως παράγοντας ανάσχεσης της μακροπρόθεσμης ανάπτυξης στην Ελλάδα. Μεγάλα συναφή κεφάλαια είναι η εκποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας και η διάθεση των ανταλλάξιμων ακινήτων στους πρόσφυγες του 1922.

Αυτή η θεμελιώδης έλλειψη υποδομής, κάνει αδύνατη την σοβαρή χωροταξική και πολεοδομική πολιτική. Χωρίς κτηματογράφηση και δασολόγιο  είναι αδύναμη, στρεβλή και ελλιπής η χάραξη των αναπτυξιακών πολιτικών της χώρας. Διότι ελλείπουσας της υποδομής, όλος ο επιγενόμενος σχεδιασμός είναι εκ του προχείρου και βραχυπρόθεσμος.

Με τον ν. 2308/1995 ξεκίνησε η κτηματογράφηση κατ’ αρχήν των αστικών περιοχών. Με την ανάρτηση των δασικών χαρτών αναμένεται η ολοκλήρωση της προσπάθειας. Έπειτα,  οι οριστικοί χάρτες θα αποτυπωθούν αυτούσιοι στο κτηματολόγιο. Προβλέπεται υπερδεκαετής χρόνος για να επιλυθούν τα συναφή  θέματα.  Το ηλεκτρονικό κτηματολόγιο με τις γεωχωρικές πληροφορίες του GIS (ν. 3882/2010), θα απεικονίζουν με πληρότητα τι ανήκει σε ποιόν,  ανά την επικράτεια. Αναμφίβολα, η κτηματογράφηση, και πριν από αυτήν, οι δασικοί χάρτες πρέπει να ολοκληρωθούν.

Β. ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.

Η έλλειψη δασολογίου και κτηματολογίου άθροισαν στρεβλώσεις δεκαετιών. Από την μια,  ο θεσμός της χρησικτησίας (1041 και 1045 επ.ΑΚ) επέτρεπε στους ιδιώτες την παραγωγή τίτλων ιδιοκτησίας, δικαιολογημένων και μη. Όμως, η χρησικτησία δεν αντιτάσσεται έναντι του Κράτους και των Ν.Π.Δ.Δ. Από την άλλη, το Ελληνικό Δημόσιο μέσω των δασικών υπηρεσιών προστάτευε την ιδιοκτησία του ταυτόχρονα με το περιβάλλον. Το έκανε με δύο τρόπους. Αφενός επικαλούμενο την δασική βλάστηση και αφετέρου επιστρατεύοντας την δυνατότητά του να νομοθετεί κυριαρχικά. Σύμφωνα με τον ν. 998/1979 κάθε δασική έκταση κατά τεκμήριο ανήκει στο Δημόσιο.

Το θεμελιώδες ερώτημα, τι ανήκει σε ποιον, παρέμενε αναπάντητο ή επισφαλές πάντα σε αυτή την χώρα.

Έτσι, χωρίς νομική τάξη, αποψιλώθηκαν δάση, οικοδομήθηκε άναρχα η χώρα και όσο προχωρούσε η ανάπτυξη τόσο πιο σύνθετα γίνονταν τα προς επίλυση θέματα. Ρέματα και αιγιαλός χωρίς οριοθέτηση, η δημόσια περιουσία αχαρτογράφητη και η ιδιωτική επισφαλής. Έως την συνειδητοποιημένη αντίληψη ότι πρέπει να παύσει η προχειρότητα. Η κλιματική αλλαγή και το επόμενο κύμα ανάπτυξης  δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν χωρίς ορθή αποτύπωση.

Τώρα που αναρτώνται οι δασικοί χάρτες, ως μνημονιακή υποχρέωση, αναδύεται το πρόβλημα σε όλη του την έκταση. Οι ασφυκτικές προθεσμίες ενστάσεων,  το  κόστος τοπογραφήσεων και τα ακριβά παράβολα είναι  κατακριτέα στο σύνολό τους. Πρέπει άμεσα να αντιμετωπιστούν  υπέρ των πολιτών.  Ωστόσο, οι πολίτες πρέπει να σπεύσουν να προβάλλουν αντιρρήσεις εμπρόθεσμα

Από την ανάρτηση των δασικών χαρτών δεν θίγονται άμεσα δικαιώματα ιδιοκτησίας. Όμως αυτά επηρεάζονται αποφασιστικά στην επόμενη φάση, λόγω του τεκμηρίου ιδιοκτησίας υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου.

Το πρόβλημα στην Περιφέρεια  Κρήτης αναφαίνεται οξύτερο. Η ανάπτυξη και  πολιτική των επιδοτήσεων τις τελευταίες δεκαετίες οδήγησε στην εκχέρσωση και φύτευση χιλιάδες στρέμματα χέρσας γης που αποτυπώνεται ως δασική στις αεροφωτογραφίες του 1945 και 1960. Η υπόλοιπη χέρσα έκταση, αντλεί επιδοτήσεις από την Ε.Ε. ως επιλέξιμη βοσκήσιμη. Η επέκταση της οικιστικής ανάπτυξης χωρίς σχέδια πόλεων και η  τουριστική δόμηση  συμπληρώνει το πρόβλημα. Η νομή του Ελληνικού Δημοσίου περιορίστηκε, ως πραγματική κατάσταση.

Αντίστοιχα, οι αναρτημένοι χάρτες διεκδικούν ως δασικές εκτάσεις, και συνεπώς κατά μαχητό τεκμήριο  ιδιοκτησίες του Ελληνικού Δημοσίου, εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα στην Κρήτη. Περίπου σε ποσοστό 63% στα Χανιά, 60% το Ρέθυμνο, 38% στο Ηράκλειο και 50% στο Λασίθι. Εκτάσεις δηλαδή που οικοδομούνται, καλλιεργούνται, βόσκονται και επιδοτούνται για δεκαετίες από ιδιώτες. Συχνά με επισφαλείς ή χωρίς τίτλους ιδιοκτησίας. Οι ανησυχίες, οι διαμαρτυρίες, οι ανασφάλειες, οι επαπειλούμενες ιδιοκτησίες, οι επισφαλείς επιδοτήσεις, τα γενόμενα έξοδα  και το πολιτικό κόστος,  γιγαντώνουν το πρόβλημα.

Μία νομοθετική πρωτοβουλία νομιμοποίησης των εκχερσώσεων ακυρώθηκε από την  ισχυρότατη απόφαση 710/2020 της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ). Αναμένεται δε η κρίση του επί του ν. 4280/2014 για τους αναρτημένους δασικούς χάρτες.

Γ.  ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ.

Και τώρα πρέπει να λυθεί το θέμα, διότι στην δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Το ισχύον Σύνταγμα προστατεύει το περιβάλλον (24Σ) και η νομολογία του ΣτΕ αποτελεί θεσμική εγγύηση. Από την άλλη, το Σύνταγμα προστατεύει την ιδιωτική περιουσία (17Σ), ενισχύει την οικονομική ανάπτυξη και αναθέτει στην Κυβέρνηση τον συντονισμό  της οικονομικής δραστηριότητας (106 παρ.1Σ). Αναγνωρίζει έτσι την πολλαπλότητα των δρώντων και το σύνθετο του εν γένει πολιτικού διακυβεύματος. Κανένα από τα παραπάνω δικαιώματα δεν μπορεί να θίγεται στον πυρήνα του, σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας (25παρ.1Σ) που επιλύει τα θέματα συγκρούσεως συνταγματικών δικαιωμάτων.

Το ιδιοκτησιακό που προβάλλει με τους δασικούς χάρτες, πρέπει να επιλυθεί  με την προνοητικότητα που δείχθηκε στο θέμα των αυθαιρέτων. Η απροθυμία τέλεσης κατεδαφίσεων, λόγω του όγκου τους και συνεπαγόμενου πολιτικού κόστους, οδήγησε σε λύση σοφή, δεδομένων και των θεσμικών ενοχών. Χωρίς να υποχωρεί η νομιμότητα στον πυρήνα της, δόθηκε η δυνατότητα νομιμοποίησης και τακτοποίησης των αυθαιρέτων για τριάντα έτη με τους νόμους μετά τον ν. 4014/2011. Αν υπολογίσουμε ότι η πλειονότητα των οικοδομών προ του 2011 είναι σήμερα 30 έως 60 ετών και άνω. Αν επίσης  υπολογίσουμε ότι η διάρκεια ζωής του μπετόν είναι περίπου 80 χρόνια. Τότε, αντιλαμβανόμαστε ότι κατά τον χρόνο λήξεως της προθεσμίας του νόμου, η αυθαίρετη οικοδομή θα χρειάζεται  είτε κατεδάφιση είτε ανακαίνιση. Οπότε, στον χρόνο εκείνο θα εφαρμοστεί η νομιμότητα στην πληρότητά της.

Προνοητικά μπορεί να λυθεί και το θέμα των ακινήτων που κατέχονται τώρα από ιδιώτες αλλά θα φαίνονται στους οριστικούς δασικούς χάρτες,  ως ιδιοκτησία του Ελληνικού Δημοσίου κατά πλειοψηφία.

Η Ελληνική Πολιτεία στο παρελθόν είτε υπό για να αποκαταστήσει τους προσφύγων είτε για να ενισχύσει την παραγωγικότητα των ακτημόνων έπραξε σοφά. Ψήφισε τους νόμους 2967/1954, 3713/1957, 357/1976 και 4061/2012, με τον ίδιο σκοπό, σε κρίσιμες στιγμές του πολιτικού της βίου μετεμφυλιακά, μεταπολιτευτικά και μέσα στην οικονομική κρίση. Με αυτούς τους νόμους, διέθεσε τα ανταλλάξιμα και τα λοιπά ταυτοποιημένα ακίνητά της στους πολίτες,  υπηρετώντας το ευρύτερο δημόσιο συμφέρον. Τα έδωσε στους  κατέχοντες παραγωγούς και ιδιώτες που τα εκμεταλλεύτηκαν ευεργετικά. Ενίσχυσε έτσι  την ενδογενή ανάπτυξη.

Αναπόφευκτα, η αποκρυστάλλωση των δασικών χαρτών και του κτηματολογίου θα αποδώσει στο Ελληνικό Δημόσιο τεράστια περιουσία. Αρχικά λόγω δασικού χαρακτήρα αλλά και για άλλους λόγους. Κυρίως, αδεσποτείας λόγω μετανάστευσης και αστυφιλίας, αβλεψίας αλλά και παραίτησης των αδύναμων και υπερχρεωμένων πολιτών έναντι του Ελληνικού Δημοσίου. Το ίδιο συμβαίνει ήδη στα αστικά ακίνητα που κτηματογραφήθηκαν.

Υπενθυμίζουμε ότι η περιουσία του Ελληνικού Δημοσίου είναι υποθηκευμένη για 99 χρόνια λόγω μνημονιακών  υποχρεώσεων και εξωτερικού δανεισμού. Εκποιείται δε ή αξιοποιείται για τον σκοπό αυτό, μέσω της ΕΤ.Α.Δ. Α.Ε.

Στην περιουσία αυτή θα συμπεριληφθούν, ως δασικά, μεγάλα τμήματα του αμπελουργικού και ελαιοκομικού μητρώου και άλλα βοσκήσιμα που επιδοτούνται. Άλλες φερόμενες δασικές εκτάσεις, στεγάζουν επιχειρηματικές εκμεταλλεύσεις με σοβαρές επενδύσεις κεφαλαίου και εργασίας.

Ως γνωστόν, δεν υπάρχουν τίτλοι ιδιοκτησίας σε μεγάλο τμήμα της επικράτειας και ιδίως στην  Περιφέρεια Κρήτης. Η επίκληση της χρησικτησίας και της άτυπης δωρεάς εκ μέρους των πολιτών, δεν τους κατοχυρώνει ακλόνητα.  Μετά το δασολόγιο και το κτηματολόγιο, το Ελληνικό Δημόσιο θα τεκμαίρεται  ως ιδιοκτήτης  τεράστιων εκτάσεων. Τμήματα των οποίων, παλαιόθεν κατέχουν και εκμεταλλεύονται ιδιώτες αγρότες ή επιχειρηματίες. Βέβαια, το μαχητό τεκμήριο ιδιοκτησίας του άρ. 62 του ν. 998/1979 δεν ισχύει στην περίπτωση της Κρήτης. Ωστόσο, ο καθένας που επικαλείται ιδιοκτησία οφείλει και να αποδείξει δικαστικώς τον ισχυρισμό του.

Και τότε θα ορθωθεί το μέγιστο πολιτικό δίλημμα. Αυτό που είναι ήδη ορατό και προκαλεί σοβαρή κοινωνική αναταραχή και ερωτήματα.

Άραγε, αυτή η γη που  αποξενώνεται από τους κατέχοντες ιδιώτες θα δοθεί ως εγγύηση στις μνημονιακές υποχρεώσεις της χώρας ή σε αλλογενείς εκμεταλλεύσεις; Είτε η Ελληνική Πολιτεία θα θυμηθεί τον κοινωνικό ρόλο της όπως έκανε με τα παραπάνω νομοθετήματα που ίσχυσαν επί των κυβερνήσεων Καραμανλή και Παπανδρέου  από το 1954 ως το 2012;

Δ. ΕΠΙΛΥΣΗ.

Κατά την άποψή μας, η Ελληνική Πολιτεία πρέπει να νομοθετήσει την παραχώρηση των φερομένων ιδιοκτησιών της στους κατέχοντες ακτήμονες και ιδιώτες. Να το κάνει  με κριτήρια που αποτυπώνουν την πραγματικότητα μεν, αλλά όχι καταχρηστικά. Κυρίως με εισοδηματικά  και κοινωνικά κριτήρια, ισότητας και δικαιοσύνης. Να ληφθούν υπόψιν ως κριτήρια παραχώρησης, το χωροταξικό σχέδιο κάθε περιφέρειας, το περιβάλλον, η βιοποικιλότητα και το τοπίο, το αμπελουργικό και το ελαιοκομικό μητρώο καθώς και οι επιλέξιμες περιοχές του ΟΠΕΚΕΠΕ.

Η αποτύπωση των ιδιοκτησιών διευκολύνει την  αυστηρή νομοθετική εποπτεία, όπως στα αυθαίρετα. Οι πολίτες φορολογούνται  για τα ακίνητά τους μέσω  ΕΝ.Φ.Ι.Α από το 2011. Άρα, ό,τι τους παραχωρηθεί θα υποχρεούνται να το αξιοποιούν και ως φορολογούμενοι.

Στα προαναφερθέντα νομοθετήματα, η Πολιτεία, έθετε κριτήρια παραχώρησης με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον. Εξέδιδε παραχωρητήρια στους ιδιώτες με αντάλλαγμα εξαγοράς που κυμαίνονταν από το 1/3 ως τα 2/3 της αντικειμενικής αξίας των ακινήτων και διευκόλυνε την αποπληρωμή με μακροχρόνιες δόσεις. Η αρμοδιότητα έκδοσης παραχωρητηρίων γης παραχωρήθηκε στην τοπική αυτοδιοίκηση με το αρ. 21 του ν. 4061/2012.

Οι ίδιοι οι ωφελούμενοι πολίτες ως φορολογούμενοι και ως εργαζόμενοι θα σηκώσουν το βάρος της ανάπτυξης της χώρας. Η Πολιτεία οφείλει να νομοθετήσει  με όρους κοινωνικού και αναπτυξιακού προσανατολισμού που θα επιμερίσουν  δίκαια την ωφέλεια. Πιο πριν βέβαια, πρέπει να απαντηθούν τα νομικά θέματα προστασίας περιβάλλοντος.

Συμπερασματικά, το Κράτος πρέπει να δεσμευτεί πολιτικά και να νομοθετήσει την κατά κυριότητα  παραχώρηση και την μακροχρόνια μίσθωση των φερομένων ακινήτων του στους καλλιεργητές, στους κτηνοτρόφους και στους επιχειρηματίες, οι οποίοι τα κατέχουν μακροχρόνια και το αποδεικνύουν νομίμως.

Η πολιτική εισήγηση οφείλει να εξειδικευτεί νομοτεχνικά από την εμπειρία και τους θεσμούς του Κράτους Δικαίου. Έτσι, θα διαφυλαχθεί ο πυρήνας της νομιμότητας ταυτόχρονα με μία σπουδαία κοινωνικοπολιτική τομή.

Αυτή η δημοκρατική και ουσιωδώς αναδιανεμητική πρόταση εισηγούμαστε να  γίνει δεκτή στον φλέγοντα και επίκαιρο τομέα. Αυτή φρονούμε ότι πρέπει να είναι η πρόταση της Περιφέρειας Κρήτης προς την Ελληνική Πολιτεία στο θέμα των  δασικών χαρτών που προκαλεί σοβαρή αναταραχή. Αυτή είναι η προσωπική μου άποψη και κατατίθεται αρμοδίως και δημοσίως.

Ρεπορτάζ απο τα neakriti.gr

Κτηματολόγιο: Ποιες ενστάσεις κατά του Δημοσίου για το δασικό χαρακτήρα ακινήτου γίνονται δεκτές

Της ΓΡΑΜΜΑΤΗΣ ΜΠΑΚΛΑΤΣΗ, τοπογράφου – πολεοδόμου μηχανικού
baklatsi@yahoo.gr

Συνεχίζεται η διαδικασία κατάρτισης του Κτηματολογίου και πλέον στις περισσότερες περιοχές γίνονται οι αναρτήσεις των στοιχείων των αρχικών εγγραφών, σύμφωνα με τις δηλώσεις ιδιοκτησίας που υποβλήθηκαν απο τους δικαιούχους ακινήτων.

Πολλά όμως είναι τα ακίνητα, κυρίως στις ορεινές, αλλά και νησιωτικές περιοχές της χώρας για τα οποία το Ελληνικό Δημόσιο έκανε δήλωση ιδιοκτησίας, λόγω χαρακτηρισμού τους ως δασικά στους δασικούς χάρτες που κατήρτισαν οι διευθύνσεις δασών. Σ’ αυτά τα ακίνητα το κτηματολόγιο ενέγραψε ως δικαιούχο το Δημόσιο, σύμφωνα με το τεκμήριο κυριότητας που θεσπίστηκε υπέρ του Δημοσίου με το β.δ. 17.11.1836 «περί ιδιωτικών δασών» και το ισχύον σήμερα αντίστοιχο τεκμήριο κυριότητας του Ν. 998/ 1979 και θεωρούνται ότι είναι δημόσια μέχρι της αναγνωρίσεώς τους ως ιδιωτικά. Κατ’ εξαίρεση η διάταξη αυτή δεν ισχύει στις περιφέρειες των Πρωτοδικείων των Ιονίων Νήσων, της Κρήτης, των Νομών Λέσβου, Σάμου, Χίου και Κυκλάδων, των νήσων Κυθήρων, Αντικυθήρων, καθώς και της περιοχής της Μάνης όπως αυτή ορίζεται από τα διοικητικά όρια των Καλλικρατικών Δήμων Ανατολικής και Δυτικής Μάνης.

Ως προς τα λοιπά δάση και δασικές εκτάσεις, εφόσον αυτά δεν είναι ιδιωτικά τότε κατά τεκμήριο θεωρούνται ότι ανήκουν κατά κυριότητα στο ελληνικό Δημόσιο, εφόσον κατά το χρόνο περιέλευσής τους στο Ελληνικό Δημόσιο είχαν τον χαρακτήρα δασικής έκτασης. Θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι ο χαρακτήρας του γεωτεμαχίου ως δασικού ή μη, αφορά μόνο τον χαρακτηρισμό της ορισμένης έκτασης και δεν συνεπάγεται αναγνώρισης κυριότητας.

Συνεπώς, εάν ένα γεωτεμάχιο θεωρείται ή χαρακτηρίζεται σήμερα από το Δημόσιο ως δασική έκταση, αυτό δε συνεπάγεται αυτόματα ότι ανήκει και στο Δημόσιο, αλλά εξετάζεται κατά περίπτωση ποια ήταν η κατάσταση του ακινήτου κατά το χρόνο που αυτό περιήλθε στο Δημόσιο.

Ηδη η «μάχη» της αναγνώρισης των ιδιωτικών εκτάσεων απέναντι στις διεκδικήσεις του Δημοσίου, ξεκίνησε με τις αιτήσεις διόρθωσης (ενστάσεις) που καταθέτουν χιλιάδες ιδιοκτήτες ακινήτων, όταν ενημερώθηκαν από το κτηματολόγιο ότι τα ακίνητα που δηλώθηκαν ή τμήμα αυτών δεν υπολογίστηκαν στην ιδιοκτησία τους, αλλά καταχωρήθηκε στο Ελληνικό Δημόσιο. Προκειμένου λοιπόν, να κερδηθούν οι υποβληθείσες ενστάσεις, θα πρέπει να συνοδεύονται με τα απαιτούμενα δικαιολογητικά έγγραφα που να αποδεικνύουν ότι, η έκταση περιήλθε στον ιδιώτη με νόμιμο τρόπο. Από την άλλη πλευρά το κτηματολόγιο απέστειλε ενημερωτικό έγγραφο στους αναδόχους μελετητές του κτηματολογίου, με το οποίο τους ενημερώνει σε ποιες περιπτώσεις δεν θα προβάλει δικαίωμα κυριότητας το δημόσιο και επομένως μπορούν να γίνουν δεκτές οι ενστάσεις των ιδιωτών.

  • Σε ποιες περιπτώσεις δεν προβάλλει δικαιώματα κυριότητας το δημόσιο;

Το δημόσιο δεν προβάλλει δικαιώματα κυριότητας σε δάση και δασικές εν γένει εκτάσεις για τις παρακάτω περιπτώσεις:

  1. Αναγνωρίστηκαν ως ιδιωτικά

α) Με τη διαδικασία του νόμου από 17/29 Νοεμβρίου 136 «Περί ιδιωτικών δασών».

β) Με τις διατάξεις Νόμου του 1888 «Περί διακρίσεως και οροθεσίας των δασών», εφόσον συντάχθηκαν πρωτόκολλα αποτερματισμού.

γ) Με αμετάκλητες αποφάσεις των πολιτικών δικαστηρίων, στις οποίες διάδικος, αρχικός ή κατά παρέμβαση, ήταν το Ελληνικό Δημόσιο.

δ) Με αποφάσεις του Υπουργού Γεωργίας, που εκδόθηκαν μετά από γνωμοδοτήσεις των Συμβουλίων επί ιδιοκτησιακών θεμάτων, καθώς και με αποφάσεις των Γενικών Διοικητών και του Επιτρόπου Διοίκησης, με τις οποίες κρίθηκαν ιδιοκτησιακές υποθέσεις.

ε) Με αποφάσεις του Διοικητικού Δικαστηρίου του Υπουργείου Γεωργίας του Ν. 2201/1920 και του Ν.Δ. 21 Σεπτεμβρίου 1926.

στ) Με αποφάσεις του Υπουργού Γεωργίας κατά τις διατάξεις του Ν.Δ. 841/1941 «περί λήψεως εκτάκτων μέτρων δια την εκμετάλλευσιν και διαχείρισιν των δασών, λόγω των εκ του πολέμου δημιουργηθεισών συνθηκών», του Ν.Δ. 2501/1953 «περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως ενίων διατάξεων των περί δασών νόμων» και του Δασικού Κώδικα (Ν.Δ. 86/1969).

ζ) Με τις διατάξεις του διατάγματος 2468/1917 και του Ν. 1072/1917.

η) Με αποφάσεις νομαρχών κατά τις διατάξεις του Ν. 998/1979.

θ) Με τις διατάξεις του ν. 248/1976 και με τη διαδικασία των άρθρων 12 του ιδίου σύμφωνα με τα οποία δεν αποτελούν δάσος ή δασική έκταση και αν ακόμη απέκτησαν μεταγενεστέρως δασικό χαρακτήρα, εφόσον έχουν εκδοθεί για τις εκτάσεις αυτές ή για τμήματα τους μέχρι τις 31.3.2011 από τις αρμόδιες δασικές αρχές διοικητικές πράξεις.

ι) Με τις διατάξεις του «Αγροτικού Κώδικα».

κ) Με τις διατάξεις του ν. δ. 2185/1952 «περί αναγκαστικής απαλλοτριώσεως κτημάτων προς αποκατάστασιν ακτημόνων καλλιεργητών και κτηνοτρόφων», που αναγνωρίστηκαν ως ιδιωτικές με τις αποφάσεις των Επιτροπών Απαλλοτριώσεων.

λ) Με τη διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 11 του ν. 3147/2003.

μ) Σύμφωνα με τις καταχωρήσεις στα κτηματολογικά βιβλία του Κτηματολογίου Ρόδου και Κω – Λέρου.

  1. Παραχωρήθηκαν κατά κυριότητα:

α) Με τις διατάξεις των νόμων ΤΣΤΕ/16.10.1856 και ΥΛΑ/25.3.1871 και των μετέπειτα εκδοθέντων νόμων, με τους οποίους εκποιήθηκαν ή παραχωρήθηκαν από το Υπουργείο Οικονομικών ή την Αεροπορική Άμυνα δημόσια κτήματα, ανεξαρτήτως του χρόνου εκποίησης ή παραχώρησης και της μορφής των κτημάτων.

β) Με τις διατάξεις των προϊσχυσάντων δασικών κωδίκων των νόμων 2636/1924, 3077/1924, 3542/1928, του Ν. 4173/1929, του Α.Ν. 857/1937 «περί παραχωρήσεως δημοσίων και κοινοτικών δασικών εκτάσεων δια σκοπούς γεωργικούς και δενδροκομικής εκμεταλλεύσεως» και του Ν.Δ. 86/1969.

γ) Με τις διατάξεις του Ν. 4108/1929 «περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως διατάξεων τινών της νομοθεσίας περί δήμων και κοινοτήτων».

δ) Με το Ν.Δ. από 17/18.10.1923 «περί παραχωρήσεως κυριότητας δασών ρητινευομένων υπό ιδιωτών» και το Ν.Δ. 2501/1953.

ε) Με τις διατάξεις του Ν. 998/1979, του Ν. 1734/1987, καθώς και άλλων διατάξεων της δασικής νομοθεσίας.

  1. Περιήλθαν «κατά κυριότητα» στις παρακάτω περιπτώσεις:

α) Στους υπερθεματιστές, μετά από κατακυρωτικές εκθέσεις δημόσιων αναγκαστικών πλειστηριασμών, εφόσον δεν ασκήθηκε εμπρόθεσμα διεκδικητική αγωγή ή ανακοπή.

β) Σε τρίτους, βάσει συμβιβαστικών πράξεων με το Ελληνικό Δημόσιο, κατά τη διαδικασία του ν. 1884/1990, όπως αυτό τροποποιήθηκε, εφόσον αντικείμενο της συμβιβαστικής πράξης έχει αποτελέσει η κυριότητα της έκτασης και όχι οποιοδήποτε άλλο δικαίωμα τρίτων σε αυτήν.

γ) Από διαχωρισμό υπέρ των Ταμείων Εφέδρων Πολεμιστών Κρήτης και των Μονών βάσει του ν. 3345/1925.

δ) Σε τρίτους από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, με την προϋπόθεση ότι τα κτήματα αυτά είχαν παραδοθεί στην Ε.Τ.Ε. με πρωτόκολλο παραδόσεως και παραλαβής.

ε) Στην εγχώρια περιουσία των Νήσων Κυθήρων και Αντικυθήρων κατά τις διατάξεις του Ν.416/1984.

στ) Με τις διατάξεις των άρθρων 13 και 18 του Ν.3208/2003, περί διακατεχομένων δασών και κατασκηνώσεις – παιδικές εξοχές

ζ) Κατόπιν αδείας του Υπουργού Γεωργίας κατ’ εφαρμογή του από 3.9.1924 νομοθετικού διατάγματος που κυρώθηκε με το άρθρο μόνο του ν. 3250/1924, εφόσον η άδεια μεταβίβασης δεν ανακλήθηκε ούτε ακυρώθηκε με δικαστική απόφαση.

  1. Για τις περιπτώσεις των δασωμένων αγρών

Κατ’ εφαρμογή του άρθρου 67 του ν.998/79 και προκειμένου για αγρούς που άλλαξαν μορφή, με απόφαση του Γενικού Γραμματέα της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης που αναγνωρίζει τις εκτάσεις αυτές ως ιδιωτικές, με βάση τους τίτλους ιδιοκτησίας που ανάγονται πριν την 23/2/1946 και έχουν μεταγραφεί.

  1. Υπάρχουν έγραφα (συμβόλαια προ του έτους 1885) που αποδεικνύουν έκτακτη χρησικτησία, για την οποία θα έχει συμπληρωθεί ο χρόνος της τριακονταετούς νομής με καλή πίστη έως την 11-9-1915.
  2. Εκτάσεις που έχουν απολέσει τον δασικό τους χαρακτήρα πριν τις 11.6.1975λόγω επεμβάσεων που έλαβαν χώρα με βάση σχετική διοικητική πράξη, η οποία καλύπτεται από το τεκμήριο νομιμότητας.

Σύμφωνα με τη διάταξη του ν.998/1979, όπως αυτός τροποποιήθηκε ζητούνται τα ακόλουθα:

Α) για οικοδομικές άδειες που εκδόθηκαν πριν την 11-6-1975 να προσκομισθεί:

  1. i) Βεβαίωση της οικείας Υπηρεσίας Δόμησης ή Υπεύθυνη δήλωση αρμόδιου μηχ/κου περί μη ανάκλησης ή ακύρωσης της οικοδομικής άδειας.
  2. ii) Εξαρτημένο τοπογραφικό διάγραμμα που να βεβαιώνει ο μηχανικός για τα όρια αρτιότητας που ίσχυαν κατά το χρόνο έκδοσης της εν λόγω οικοδομικής άδειας, βασιζόμενος στο θεωρημένο τοπογραφικό διάγραμμα που τη συνοδεύει.

B) Ομοίως, τα ανωτέρω υπό το Α, ισχύουν και στις περιπτώσεις οικοδομικών αδειών που έχουν εκδοθεί πριν την ισχύ του ν.4030/2011, δηλαδή από το 1975 έως 2011, για μη ανακληθείσες ή μη ακυρωθείσες επί εκτάσεων ή τμημάτων αυτών που πληρούν τους όρους αρτιότητας σύμφωνα με το ισχύον καθεστώς κατά το χρόνο έκδοσής τους.

Γ) Τα κτίρια προϋφιστάμενα του 1955, θεωρούνται νομίμως υφιστάμενα και η ως άνω διάταξη εφαρμόζεται για την έκταση του ακινήτου που αντιστοιχεί στην κάτοψη του κτιρίου. Στη περίπτωση αυτή προσκομίζεται εξαρτημένο τοπογραφικό διάγραμμα όπου θα προσδιορίζονται τα όρια της έκτασης του υφιστάμενου κτίσματος και θα βεβαιώνεται από τον μηχανικό ότι το κτίσμα είναι προϋφιστάμενο της ισχύος του Β.Δ/τος 09-08/30-9-1955.

Ηλεκτρονική Ταυτότητα Κτιρίου: Παράταση έως τα τέλη Ιουνίου παίρνουν οι βεβαιώσεις μηχανικών

Μέχρι τις 30 Ιουνίου, θα επεκτείνει σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, την ισχύ των βεβαιώσεων των μηχανικών που πιστοποιούν την ύπαρξη ή μη πολεοδομικών παραβάσεων το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας και ο αρμόδιος υφυπουργός Νίκος Ταγαράς.

Πρόκειται για τη βεβαίωση που επιτρέπει τη διενέργεια μεταβιβάσεων ή άλλους είδους συναλλαγών και αποτελεί ένα μέρος από τα δικαιολογητικά που πρέπει να συγκεντρωθούν από τους πολίτες για να εφαρμόσουν την ηλεκτρονική ταυτότητα του κτιρίου που είναι σε λειτουργία από αρχές Φεβρουαρίου.

Η ισχύς των βεβαιώσεων είχε παραταθεί προς διευκόλυνση των πολιτών, αρχές του έτους για δυο μήνες και λήγει στις 31 Μαρτίου, ώστε από την 1 Απριλίου να γίνει υποχρεωτική για τα ακίνητα η ταυτότητα του κτιρίου.
Για το προαναφερόμενο διάστημα (έως 31 Μαρτίου) όσοι είχαν αυτοψίες μηχανικών που είχαν διενεργηθεί μέχρι τι 31 Ιανουαρίου μπορούσαν να ολοκληρώσουν τις συναλλαγές δίχως να χρειάζεται να μπουν στην ηλεκτρονική ταυτότητα.

Ωστόσο η επιδείνωση της πανδημίας και οι δυσλειτουργίες που προκαλεί στις μετακινήσεις και στην συγκέντρωση των απαραίτητων δικαιολογητικών (από Υποθηκοφυλακεία, Κτηματολόγιο, πολεοδομίες κ.α), έχουν προκαλέσει μεγάλο προβληματισμό στους ιδιοκτήτες ακινήτων, οι οποίοι εδώ και ένα δίμηνο ζητούν παράταση της προθεσμίας εφαρμογής της ηλεκτρονικής ταυτότητας μέχρι το τέλος της πανδημίας.

Η ΠΟΜΙΔΑ, σε πρόσφατη επιστολή της προς την πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΝ, επαναλάμβανε τους κινδύνους που δημιουργούνται από την εφαρμογή του μέτρου, υποστηρίζοντας ότι δημιουργεί ένα εφιάλτη στις συναλλαγές των ακινήτων.

Στο πλαίσιο αυτό ζητούσε να επιτραπεί η επέκταση ισχύς της βεβαίωσης μηχανικού καθ’ όλη τη διάρκεια της πανδημίας, ώστε να μην παραλύσει η Κτηματαγορά και επηρεαστούν αρνητικά οι συναλλαγές των ακινήτων.
Επιπλέον, να δοθεί η δυνατότητα ρύθμισης αυθαιρέτων κατηγορίας 5 μέσω αποκλειστικά της υποβολής ταυτότητας κτιρίου, αλλά και να αφαιρεθεί η μελέτη στατικής επάρκειας από τις προϋποθέσεις για έκδοση ταυτότητας «Διηρημένης Ιδιοκτησίας», δηλαδή μεμονωμένων διαμερισμάτων.

Το ΥΠΕΝ με κίνδυνο να υπάρξουν αποκλίσεις στα στοιχεία του ακινήτου, μεταξύ του χρόνου της έκδοσης της βεβαίωσης και μιας μεταβίβασης ακινήτου (π.χ νέες αυθαιρεσίες) που πλέον θα είναι πέντε μήνες, αποφάσισε να ενδώσει στα αιτήματα των ιδιοκτητών και ετοιμάζεται να προχωρήσει σε νέα ρύθμιση.

Η ηλεκτρονική ταυτότητα του κτιρίου είναι ένας ηλεκτρονικός φάκελος που καταγράφει όλα τα στοιχεία ενός ακινήτου και τις μεταβολές από την κατασκευή του έως το τέλος της ζωής του.

Είναι δε το τελευταίο βήμα της οριστικής τακτοποίησης των αυθαίρετων κτισμάτων, τα οποία έχουν ενταχθεί στους σχετικούς νόμους. Μόνο με την απόκτησή της η τακτοποίηση θα θεωρείται ολοκληρωμένη.

 

Κτηματολόγιο: Στον πάγο τα πρόστιμα έως το καλοκαίρι

Όπως σημειώνει ο δημοσιογράφος Προκόπης Γιόγιακας στην εφημερίδα “Τα Νέα”, σύμφωνα με πηγές που γνωρίζουν καλά το θέμα, τα νέα κλιμακωτά πρόστιμα θα αρχίσουν να εφαρμόζονται μετά το καλοκαίρι. Κατά τις ίδιες πηγές, το ίδιο ισχύει και για την είσπραξη παλαιότερων τελών. Σημειώνεται πως σύμφωνα με τα όσα ανέφερε ο πρόεδρος του Κτηματολογίου Δημήτρης Σταθάκης (κατά την τελευταία συνέντευξη Τύπου της προηγούμενης ηγεσίας του υπουργείου Περιβάλλοντος, 21 Δεκεμβρίου 2020), το σταθερό τέλος (35 ευρώ ανά δικαίωμα) των παλιών προγραμμάτων (1998-1999) όσο και το αναλογικό (1 τοις χιλίοις μείον 20.000 ευρώ) για τα νεότερα προγράμματα (2008) θα εισπραχθούν κανονικά. Το πάγωμα των προστίμων σημαίνει στην πράξη μια άτυπη παράταση στη συλλογή δηλώσεων. Συνεπώς οι ιδιοκτήτες (αλλά και το Δημόσιο) έχουν στην πράξη ένα – τουλάχιστον – εξάμηνο για να δηλώσουν την ακίνητη περιουσία τους.

Οπως προαναφέρθηκε, τα νέα πρόστιμα θα είναι κλιμακωτά. Αυτό σημαίνει ότι θα υπολογίζονται με βάση την αξία κάθε ακινήτου και τον χρόνο καθυστέρησης. Στο σημείο αυτό θα πρέπει σημειωθεί πως βάση υπολογισμού του προστίμου αποτελεί η αξία του ακινήτου που αντιστοιχεί στο δικαίωμα που δηλώνεται. Διευκρινίζεται πως η βάση υπολογισμού αντιστοιχεί στο ποσό που δεν μπορεί να είναι κατώτερο των 300 ευρώ και ανώτερο των 2.000 ευρώ.

Η μεγαλύτερη περιοχή

Στο μεταξύ, με έναν μήνα καθυστέρηση ξεκινά τον Απρίλιο ή αρχές Μαΐου η συλλογή δηλώσεων στις Κυκλάδες. Είναι η μεγαλύτερη από τις εναπομείνασες περιοχές (με 628.201 προεκτιμώμενα δικαιώματα) όπου δεν έχει αρχίσει η συλλογή δηλώσεων. Οι άλλες περιοχές είναι το Ρέθυμνο, το Λασίθι, μέρος των Χανίων, μέρος του Ηρακλείου, η Κέρκυρα και η Θεσπρωτία. Για το Ρέθυμνο η συλλογή των δηλώσεων αναμένεται μέσα στον μήνα, για Ηράκλειο τα Χανιά και το Λασίθι τον Αύγουστο και για Κέρκυρα, Θεσπρωτία στο τέλος του χρόνου.

Ο σχεδιασμός του Κτηματολογίου προβλέπει να λειτουργήσουν καθ’ όλη τη διάρκεια της σύμβασης οκτώ Γραφεία Κτηματογράφησης: στην Ανδρο, στην Τήνο, στην Κέα, στη Μύκονο, στη Σέριφο, στην Πάρο, στη Νάξο και στη Σαντορίνη.

Επιπλέον, σε μια προσπάθεια να αποφευχθούν οι μετακινήσεις των νησιωτών, θα λειτουργήσουν επίσης και 13 Μονάδες Ενημέρωσης σε 13 μικρότερα νησιά: στην Κύθνο, στη Μήλο, στη Δονούσα, στην Αμοργό, στα Κουφονήσια, στη Σχοινούσσα, στην Ηρακλειά, στην Ιο, στη Φολέγανδρο, στη Θηρασιά, στην Ανάφη και στην Αντίπαρο. Εδώ, η λειτουργία των Μονάδων Ενημέρωσης προβλέπεται μόνο κατά τη διάρκεια της συλλογής των δηλώσεων.

Παράλληλα, για τους ιδιοκτήτες που μένουν στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη προβλέπεται η λειτουργία δύο Γραφείων Κτηματογράφησης προκειμένου να μη χρειαστεί να μετακινούνται προς τα νησιά. Σημειώνεται πως το Γραφείο της Αθήνας θα λειτουργήσει καθ’ όλη τη διάρκεια της σύμβασης, ενώ το Γραφείο της Θεσσαλονίκης μόνο κατά την εξάμηνο περίοδο των δηλώσεων.

Προετοιμασία

Η διάρκεια της συλλογής δηλώσεων είναι τρεις μήνες για τους κατοίκους εσωτερικού και έξι για όσους ιδιοκτήτες μένουν στο εξωτερικό. Ωστόσο, όπως εξηγούν πηγές από το Κτηματολόγιο, οι ιδιοκτήτες δεν χρειάζεται να περιμένουν την τελευταία στιγμή για να ξεκινήσουν τη διαδικασία.

Τι μπορούν να κάνουν; Μπορούν να μαζέψουν όλα τα απαραίτητα χαρτιά και να τα σκανάρουν. Να συμπληρώσουν τη δήλωση και να είναι έτοιμοι. Να εντοπίσουν την περιουσία τους στον χάρτη και να ζητήσουν τα έγγραφα από τα υποθηκοφυλακεία (διότι με την πανδημία μπορεί να καθυστερήσουν), να τακτοποιήσουν τυχόν κληρονομικά θέμα και να… φυλάξουν 35 ευρώ ανά δικαίωμα που θα δηλώσουν. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου τα ειδικά ιδιοκτησιακά αντικείμενα δεν μπορούν από μόνα τους να αποτελέσουν αντικείμενο έγγραφων δικαιωμάτων, όπως τα ανώγεια (ακίνητα που επεκτείνονται πάνω από άλλο γεωτεμάχιο με μηδενικό ποσοστό κυριότητας επί του εδάφους) και τα κατώγεια (ακίνητα που ο αέρας τους, όλος ή τμήμα, αποτελεί ξένη ιδιοκτησία, δηλαδή ανώγειο, με δικαίωμα 100% επί του εδάφους), τα ανωγειοκατώγεια, τα διπλά ανωγειοκατώγεια με ποσοστό 100/100 επί του εδάφους. Σε αυτές τις περιπτώσεις αυτά αντιμετωπίζονται ως κτίρια επί γεωτεμαχίου.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, πέρα από τα τυπικά έγγραφα για δικαίωμα κυριότητας ή δουλείας, θα πρέπει οι ιδιοκτήτες να προσκομίσουν τοπογραφικό διάγραμμα, όπου αυτά θα αποδίδονται χωρικά, σε διαφορετικό επίπεδο από τα γεωτεμάχια με τα οποία σχετίζονται.

Σημείωση: εάν δεν προσκομιστεί τοπογραφικό διάγραμμα, οι ιδιοκτήτες θα πρέπει να προσκομίζουν στοιχεία όπως συμβολαιογραφικά έγγραφα, θεάσεις, ονοματεπώνυμα ιδιοκτητών, σκαριφήματα κ.ά.